Apprendre pour la vie : lenga viva, lenga del viu / Jornadas del Patrimòni de 2020
Date / Heure
Date(s) - 18 Setembre 2020 - 19 Setembre 2020
Toute la journée
Lieu
Mediatèca occitana (CIRDOC-Béziers)
Catégories
Per aquestas 36enas Jornadas Europèas del Patrimòni plaçadas jol signe de l’educacion – “Aprene per la vida“–, lo CIRDÒC – Institut occitan de cultura vos convida a plantar amb el las granas de la curiositat per anar al rencontre del patrimòni occitan, un patrimòni viu e enrasigat dins çò viu.
Descobriretz aquí lèu-lèu tot lo detalh d’aquesta programacion.
Programacion concebuda en partenariat abm lo Musée agathois Jules Baudou, lo Muséum d’Histoire Naturelle de Besièrs, l’Universitat de Montpelhièr, lo Muséum d’Histoire Naturelle de Tolosa , lo Conservatoire botanique national des Pyrénées et de Midi-Pyrénées, lo Muséum national d’Histoire naturelle Harmas Jean-Henri Fabre e l’associacion La Granja.
Botanica, erbièrs e musicas vegetalas
Mai que d’educacion, es primièr dins una demarcha de transmission que vos propausam, joves e pas tan joves, de venir descobrir, escambiar, aprene suls sabers e biaisses que podem pas desligar de nòstre environament natural, e en particular vegetal.
Quin melhor exemple que l’erbièr ? Dempuèi de sègles, aqueles obratges que recaptan de vegetals culhits o reprodusits, conservats e anotats amb suènh constituisson a l’encòp una sorça d’aprendissatge – d’obratges de referéncia constituits per l’expèrt, lo que sap, mètge, erborista, portaire de la tradicion orala –, e una activitat a faire se, a tot atge, per aprene mas tanben per consignar, completar e transmetre sas quitas coneissenças.
Long d’una mòstra inedita, cabussaretz dins nòstras colleccions mas tanben las de las societats sabentas dels Museums d’istòria naturala partenaris a la descobèrta dels erbièrs e obratges de botanica en occitan, que sovent constituisson de vertadièras òbras d’art.
La natura fornís tanben la matèria primièra bruta per mantuna activitats umanas dempuèi lo Neolitic : artesanat e laüteria la faiçonan, la transforman e crèan mercés a ela. Vos convidarem a remontar cap a la seba d’aquel rencontre primièr entre natura e cultura.
Lenga viva, lenga del viu
L’occitan, coma tota lenga, servís per dire lo monde que nos environa : nòstre patrimòni, material coma immaterial, lo bastissèm, lo teissèm, lo gostam, lo crèam a partir del nòstre environament ; la cultura se bastís dins son rapòrt a el, per lo descriure, lo transformar, li balhar sens.
Perque de qu’es la cultura, senon aquela pesada que l’èsser uman pausa dins la natura e lo monde, per ne faire la matèria de sa creacion ?
